ΣΙΤΑΚΑ

 

Το γάλα από τα πρόβατα κι από τις κατσίκες αρχές Μαΐου και μέχρι τον Ιούνιο αρχίζει να ξινίζει, διότι στο Μητάτο δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ακόμη ηλεκτρικό ρεύμα. Έτσι οι βοσκοί μας με αυτό έφτιαχναν και φτιάχνουν τη σιτάκα, η οποία τρώγεται με κασιώτικες κουλούρες ή  μακαρόνια (μακαρούνες) .

Το Κασιώτικο Βούτυρο

 

.........Στη συνέχεια την κρούστα από το γάλα τη βάζει σε ένα είδος πέτσινου σάκου το θυλάκι.Το θυλάκι ο βοσκός το έχει φτιάξει από δέρμα κατσικιού (ριφιού). Τον πέτσινο αυτό σάκο τον δένουν εκεί που είναι το άνοιγμα και αρχίζουν να τον χτυπούν με τα γόνατα τους μένοντας όρθιοι ανεβάζοντας και κατεβάζοντας το θυλάκι.Σε μία ώρα περίπου θα σχηματιστεί ένας άσπρος  βώλος που το λένε καούλι. Αυτή είναι η αρχική μορφή του βούτυρου.

Για να συντηρηθεί το βράζουν σε σιγανή φωτιά και γίνεται ένα χρυσοκίτρινο υγρό, αυτά είναι τα αποψήματα. Είναι σχεδόν σαν τη σιτάκα ,αλλά πιο νόστιμα γιατί έχουν περισσότερο βούτυρο μέσα.
Το υπόλοιπο βούτυρο το βάζουν σε πυθιακούς , όπου διατηρείται χωρίς να χρειάζεται ψυγείο

Ελαϊκή

Αφού στεγνώσει η μυζήθρα την βάζουν σε ειδικά  πήλινα δοχεία τους πυθιακούς .Στο τέλος ρίχνουν ψημένο και ζεστό βούτυρο, ούτως ώστε να γεμίσουν όλα τα ανοίγματα που έχουν δημιουργηθεί από την τοποθέτηση της μυζήθρας. Τον πυθιακό τον βάζουν κάτω από τον σουφά του κασιώτικου σπιτιού μέχρι να περάσουν οι ημέρες και να είναι έτοιμη η ελαϊκή.

ΔΡΙΛΛΑ

 

O βοσκός πριν τυροκομήσει αφαιρεί με το χέρι του ή με κουτάλα την κρούστα που έχει σχηματιστεί από το γάλα .Αυτή η κρούστα είναι η δρίλλα. Την οποία μπορεί να γευτεί κανείς με κουλούρα κασιώτικη ή με φρέσκο χωριάτικο κασιώτικο ψωμί φουρνισμένο στο ξυλόφουρνο.